Zabawne, ironiczne, poetyckie, pełne prawdy o Warszawie tamtych lat - takie są wspomnienia Antoniego Słonimskiego. Obejmują okres od dzieciństwa autora, poprzez lata emigracji aż do chwili powrotu do kraju w roku 1951. My publikujemy jeden z...
tym, że "wspomnienie warszawskiej tragedii miesza się tu ze wspomnieniem pierwszych rozkoszy." Wojna i erotyzm zawsze idą w parze. "Jest to powstanie przefiltrowane przez umysły chłopców z przełomu lat 60. i 70." - mówił Libera w wywiadzie dla "Gazety". Artysta trafił w paryski gust. Pisano o nim z tej okazji jako o
"są nie tylko wspomnieniem prawdziwych, bohaterskich dziewcząt z walczącej Warszawy, one są zarazem ikonami kultury pop, wcieleniem marzeń młodych ludzi, rówieśników Libery i Foksa". Nie ma nic gorszącego w tym, że "wspomnienie warszawskiej tragedii miesza się tu ze wspomnieniem pierwszych rozkoszy". Wojna i erotyzm
do ludzi przyzwyczaja. Patrząc na czyjąś bibliotekę, można się wiele dowiedzieć o człowieku. Ma pan jeszcze czas, żeby czytać? Czytam ciągle, po kilka książek na raz. Skończyłem właśnie biografię Deep Purple. Czytam książkę Zdzisława Kalicińskiego "O Starówce, Pradze i ciepokach", takie wspomnienia
"Wiech" Wiechecki w książce "Piąte przez dziesiąte - wspomnienia warszawskie" przedstawił dom swojego dzieciństwa: "Kamienica przy ulicy Wielkiej 45 była wielką skrzynią czynszową, zamieszkiwało ją ze sto chyba lokatorów, obdarzonych przez los licznym przychówkiem, stanowiącym pierwszych moich towarzyszy
