Anna Wyganowska-Eriksson nie żyje. Była uczestniczką Powstania Warszawskiego

"Smutek. Nie żyje Pani Anna Wyganowska-Eriksson" - poinformował prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski w mediach społecznościowych. Kobieta była jedną z uczestniczek Powstania Warszawskiego. Zmarła w wieku 95 lat.

Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski przekazał na Twitterze wiadomość o śmierci Anny Wyganowskiej-Eriksson. 95-latka walczyła w Powstaniu Warszawskim w 1944 roku. 

Rafał Trzaskowski: Nie żyje Anna Wyganowska-Eriksson

"Smutek. Nie żyje Pani Anna Wyganowska-Eriksson - w Powstaniu Warszawskim łączniczka batalionu 'Czata 49', a później plutonu pancernego batalionu 'Zośka'. Brała udział między innymi w wyzwalaniu 'Gęsiówki'. Podwójnie odznaczona Krzyżem Walecznych. Warszawa będzie o Pani pamiętać" - napisał na Twitterze Rafał Trzaskowski. 

 

O odejściu powstanki poinformował także dyrektor Archiwów Państwowych Archiwum Akt Nowych Mariusz Olczak. Z jego informacji wynika, że 95-latka zmarła w czwartek 9 grudnia. 

Więcej podobnych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl. 

 

Anna Wyganowska-Eriksson. Kim była? 

Anna Wyganowska-Eriksson urodziła się 15 lutego 1926 roku w Warszawie. Przed wojną była jedną z uczennic elitarnego stołecznego Gimnazjum i Liceum im. Cecylii Plater-Zyberkówny. W 1944 roku udało jej się uzyskać maturę. 

Od 1940 roku działała w konspiracji harcerskiej, od lutego 1942 roku - w Armii Krajowej III Obwód Warszawskiego Okręgu AK "Waligóra" (Wola) 3. Rejon; służyła w komórce wywiadowczej. W 1942 roku została aresztowana na trzy miesiące przez gestapo na skutek donosu, a następnie osadzona w żeńskim oddziale Pawiaka (Serbii). Po zwolnieniu była obserwowana aż do wybuchu Powstania Warszawskiego - czytamy na stronie relacjebiograficzne.pl. 

Podczas powstania była łączniczką batalionu "Czata 49", a później batalionu "Zośka". Za udział w walkach podwójnie odznaczono ją Krzyżem Walecznych. Po kapitulacji powstania trafiła do obozu w Pruszkowie razem z rodzicami. Udało im się zbiec z transportu podczas przejazdu do III Rzeszy. 

Po wojnie studiowała chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Naukę przerwało jej małżeństwo i urodzenie dziecka. W latach 1949-52 ukończyła Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie. Swoją działalność w AK ujawniła w 1969 roku. Dwa lata później wyemigrowała do Szwecji, gdzie uczyła w szkole wychowania fizycznego. Wydała książkę "Pluton Pancerny w Powstaniu Warszawskim" - podaje 1944.pl.