Zanim Czerniakowska stała się Czerniakowską, przez stulecia pełniła rolę traktu prowadzącego do średniowiecznej wsi Czerniaków. Działały tu m.in. dwie karczmy, cztery browary, młyn i cegielnia. Na południowym odcinku Czerniakowskiej do początków wieku XX wznoszono nie tylko drewniane chałupy i otoczone sadami, ale i dworki. Pod koniec XIX wieku największym obiektem był wiatrak ze spichlerzem. Obiekty, które powstały po 1818 roku dotrwały do powstania warszawskiego.
Do Warszawy Czerniakowska została przyłączona w 1916 roku. Dzisiaj ulicą Czerniakowską kursuje 16 linii autobusowych, w tym 12 dziennych, a jednym z ciekawszych miejsc jest Port Czerniakowski, XVII wieczny kościół pw. św. Antoniego Padewskiego, zabytkowy zespół klasztorny bernardynów, przedwojenna - wybudowana w 1923 roku - Katedra Polskokatolicka pw. Św. Ducha (u zbiegu ul. Czerniakowskiej i Szwoleżerów) i powstały dwa lata później okazały Klasztor Sióstr Nazaretanek. Natomiast na rogu Czerniakowskiej i Chełmskiej znajduje się najstarsza warszawska kładka dla pieszych.
Spodobało ci się? Polub nas
Co ciekawe historia Czerniakowa została zbadana już w XIX wieku przez historyka - Jana Warmińskiego (Liedera) i opisana w wydanej w 1861 roku publikacji pt "Pamiątka z Czerniakowa". W książce znalazł się m.in. opis czerniakowskich odpustów, historii wsi oraz budowy kościoła Oo. Bernardynów przy ul. Czerniakowskiej. Wygląda na to, że jest to jedna z najstarszych historycznych wzmianek o tej części Warszawy.
O ulicy możemy usłyszeć też w piosenkach warszawskiego barda Stanisława Grzesiuka, m.in. w utworach: "Czarna Mańka", "Grunt to rodzinka" i "Zabawa na Czerniakowskiej".
