TA wieś z drewnianymi domkami to dziś jedna z głównych ulic Warszawy!

To zdjęcie Czerniakowskiej zrobiono na początku XX wieku, nie znamy dokładnej daty. Aż trudno uwierzyć, że ta ruchliwa arteria ponad sto lat temu była częścią wiejskiej osady.

Zanim Czerniakowska stała się Czerniakowską, przez stulecia pełniła rolę traktu prowadzącego do średniowiecznej wsi Czerniaków. Działały tu m.in. dwie karczmy, cztery browary, młyn i cegielnia. Na południowym odcinku Czerniakowskiej do początków wieku XX wznoszono nie tylko drewniane chałupy i otoczone sadami, ale i dworki. Pod koniec XIX wieku największym obiektem był wiatrak ze spichlerzem. Obiekty, które powstały po 1818 roku dotrwały do powstania warszawskiego.

Do Warszawy Czerniakowska została przyłączona w 1916 roku.  Dzisiaj ulicą Czerniakowską kursuje 16 linii autobusowych, w tym 12 dziennych, a jednym z ciekawszych miejsc jest Port Czerniakowski, XVII wieczny kościół pw. św. Antoniego Padewskiego, zabytkowy zespół klasztorny bernardynów, przedwojenna - wybudowana w 1923 roku - Katedra Polskokatolicka pw. Św. Ducha (u zbiegu ul. Czerniakowskiej i Szwoleżerów) i powstały dwa lata później okazały Klasztor Sióstr Nazaretanek. Natomiast na rogu Czerniakowskiej i Chełmskiej znajduje się najstarsza warszawska kładka dla pieszych.

Spodobało ci się? Polub nas

Co ciekawe historia Czerniakowa została zbadana już w XIX wieku przez historyka - Jana Warmińskiego (Liedera) i opisana w wydanej w 1861 roku publikacji pt "Pamiątka z Czerniakowa". W książce znalazł się m.in. opis czerniakowskich odpustów, historii wsi oraz budowy kościoła Oo. Bernardynów przy ul. Czerniakowskiej. Wygląda na to, że jest to jedna z najstarszych historycznych wzmianek o tej części Warszawy.

 

O ulicy możemy usłyszeć też w piosenkach warszawskiego barda Stanisława Grzesiuka, m.in. w utworach: "Czarna Mańka", "Grunt to rodzinka" i "Zabawa na Czerniakowskiej".

Więcej o: