Zdjęcie, którym się tak zachwycamy, wykonane przez mistrza fotografii Zbigniewa Siemaszko. Niespełna 30 lat po powstaniu drogi. Jej budowa miała związek z planowanymi zawodami lotniczymi "Challenge". W ciągu dwóch lat wybudowano wersję prowizoryczną: jednopasmową drogę brukowaną granitową kostką, a wzdłuż posadzono lipy. Aleję uroczyście otwarto 26 sierpnia 1934 roku.
Po zawodach prace drogowe kontynuowano. W 1964 roku aleję poszerzono i pokryto asfaltem. Ustawiono również specjalnie zaprojektowane latarnie, które miały funkcję ułatwiania orientacji pilotom samolotów. Natomiast dokładnie dziesięć lat temu zmieniono część nazwy trasy z ulicy Żwirki i Wigury na aleję Żwirki i Wigury. Tyle w skrócie o historii jej powstania.
Spodobało ci się? Polub nas
Ciekawa jest również geneza jej nazwy. Ulica otrzymała imię Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury, którzy w 1932 roku zdobyli podczas zawodów "Challenge" pierwsze miejsce i puchar międzynarodowy dla Polski. Niestety, piloci zginęli tragicznie w katastrofie lotniczej w czasie podróży na zlot do Pragi. Podczas burzy na skutek oderwania się skrzydła samolotu (RWD-6) maszyna rozbiła się w lesie pod Cierlickiem Górnym koło Cieszyna na Śląsku Cieszyńskim. Miejsce to znane jest obecnie jako "Żwirkowisko". Obaj zostali pochowani w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
