Oto najlepsze inwestycje Warszawy. Która najbardziej zmieniła miasto? [ZDJĘCIA]

Hala Koszyki, ul. Koszykowa 63

Hala targowa ze stali z 1909 r. zniknęła, by powrócić na stare miejsce pomiędzy zachowane i z pietyzmem odrestaurowane secesyjne aneksy wejściowe z cegły. Przestrzeń hali wypełniły restauracje, kawiarnie i bary, handel trafił głównie do kondygnacji podziemnej. Współczesne materiały (beton na posadzce), nowa i dodana konstrukcja ze stali stanowią neutralne tło dla części zabytkowych.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Architekci wykreowali przestrzeń, która zdaje się składać z warstw z różnych epok, narastających niejako w sposób organiczny. Sami opisali to tak: "Cegła rozbiórkowa, kratownice, ceramika i inne zabytkowe elementy otrzymały tło w postaci naturalnych materiałów: beton szalunkowy, stal gorącowalcowana, stal malowana pędzlem, drewniana podsufitka, szlichta betonowa, siatka - bez upiększania czy przesadnego manifestowania dokładności wykonawczej''.

JACEK MARCZEWSKI

Koszyki zyskały nową oprawę, przed głównym wejściem powstał efektowny plac, a po bokach stanęły nowoczesne biurowce.

Budynek wielorodzinny, ul. Sprzeczna 4

Betonowy manifest prefabrykacji zrealizowany w sercu odradzającej się Pragi, w sąsiedztwie kamienic z początku XX wieku i dwudziestolecia międzywojennego. Modernistyczny budynek, o elewacji niczym mocna kratownica z dużymi loggiami, wypełnił wyrwę w pierzei zabudowy.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Nowa zabudowa wypełniła ciasno niewielką i nieforemną działkę, która ciągnie się skośnie do ulicy. Część elewacji znajduje się blisko starych kamienic wymagających remontu.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury / Architectural Photography

Architekci sformułowali płomienny manifest: "Sprzeczna 4 jest polemiką z półfeudalnym systemem wznoszenia budynków opartym na pracy słabo opłacanych imigrantów i sposobem budowy wziętym niemal z XIX w. Sprzeczna 4 to propozycja wprowadzenia w naszym kraju zasad fair business i odpowiedzialności społecznej, wykorzystując do tego metodę prefabrykacji tak popularną w Europie Zachodniej i Skandynawii. Paradoksalnie ten niewielki skrajnie nietypowy i zaawansowany budynek to również zapowiedź taniego i dostępnego budownictwa możliwego dzięki uprzemysłowieniu i prefabrykacji".

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Siedziba firmy Trumpf Polska, ul. Połczyńska 111

Siedzibę niemieckiej firmy produkującej narzędzia do laserowej obróbki metalu wyróżnia elewacja. Szklane tafle przesłaniają precyzyjnie cięte i łączone pasy ze stali nierdzewnej, zmontowane pod różnym kątem. Daje to wrażenie delikatnej kompozycji kojarzącej się trochę z origami, ale hi-tech. Architektura staje się reklamą technologii.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Budynek ma dwie kondygnacje i taras z zielenią. W środku oprócz części biurowej mieści się Centrum Technologii Laserowych z punktem szkoleń. W przestronnej hali, sprawiającej wrażenie laboratorium, stoją zaawansowane technologicznie maszyny. Wnętrza są proste, minimalistyczne, z betonem na posadzkach i ścianach. Architekci określają swoją realizację jako 'prototyp budynku industrialnego w ekonomicznym wydaniu'.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Nocny Market na Głównym

Martwe i zapuszczone perony dworca PKP Warszawa Główna przy ul. Towarowej 3 stały się sceną weekendowych wydarzeń przyciągających tłumy. Można zjeść, spotkać się ze znajomymi, zabawić. Są produkty i dania lokalne oraz ze świata.

fot. Organizator

Na Facebooku czytamy: "Trochę Azja, trochę Berlin, najbardziej Warszawa". Wydarzenie trafiło już do alternatywnych przewodników po Warszawie.

fot. Organizator

Ogrodowa - kamienica na Woli, ul. Ogrodowa 65

Modernistyczną kamienicę z lat 30. XX wieku wystawił Władysław Węgiełek, właściciel znanego przedsiębiorstwa przewozowego W. Węgiełek i S-ka. W czasie powstania warszawskiego dom był częściowo wypalony. Właściciel powrócił do niego wraz z pracownikami swojej firmy tuż po wojnie. Na krótko, gdyż budynek został skomunalizowany. 

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Kamienica powróciła do spadkobierców dawnych właścicieli w 1997 r., deweloper kupił ją w 2012 r. Remont połączony z nadbudową przywrócił budynkowi dawny wygląd elewacji. 

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Pomiędzy długimi pasami białego tynku są rozmieszczone okna, a przy nich pionowe pola z cegły klinkierowej. Taki sam brązowy klinkier zdobi cały parter. W domu są dwie nowe windy, dodatkowa stanęła na podwórku, ma szklaną obudowę.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Rozbudowa zabytkowej kamienicy na hotel i biuro, ul. Smolna 40

Pałacowa kamienica Branickich z początku XX wieku znów zachwyca pięknem detalu na eklektycznej elewacji. W mansardowym dachu, nad dwoma ryzalitami, pojawiły się nowoczesne okna. Odrestaurowano też wnętrza.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Dodanie wschodniej oficyny, a także zamknięcie całego dziedzińca szklanym dachem i tylną elewacją, powiększyło przestrzeń o imponujące atrium z windą panoramiczną.

W budynku mieszczą się: hotel Indigo, biura Regus, sale konferencyjne, restauracja i kawiarnia.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

To pierwszy przykład takiej rewitalizacji w kwartale zabudowy w tej części miasta. Wspólną przestrzeń wyróżniają najwyższej klasy elementy wyposażenia, meble, oświetlenie i różne gadżety autorstwa znanych designerów jak Marcel Wanders, Tom Dixon czy Jaime Hayon.

Uwagę w atrium przykuwa ogromny żyrandol składający się z ponad 900 elementów, szklanych kul.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Hala targowa Zieleniak przy Hali Banacha, ul. Grójecka 97

Handel warzywami i owocami w tym miejscu odbywał się już w czasach I wojny światowej. W centralnej części targowiska w 1982 r. stanęła Hala Banacha WSS Społem Ochota. Obok niej, w miejscu zajętym przez budki, kioski, namioty i stragany, miasto w 2016 r. wystawiło za 21 mln zł nowy Zieleniak.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Media donosiły: 'cywilizacja miejska zastąpiła bazarową'. Trudno o bardziej minimalistyczną architekturę. Parter na parterze od strony Grójeckiej to wielkie witryny, piętro skrywa się za elewacją z prefabrykatów betonowych.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Do budynku przylega plac dla sprzedających z samochodów. Jego ramy przestrzenne tworzy pergola z masywnymi straganami.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Latarnia - budynek mieszkalny z parterem usługowym, ul. Okrzei 2

Budynek apartamentowy składa się z dwóch części i brył o nazwach: Port i Latarnia. Ma osiem kondygnacji nadziemnych i jedną podziemną. Latarnia to charakterystyczny punktowiec o rzucie zbliżonym do kwadratu, dobrze ją widać także z lewego brzegu Wisły. Wszystkie elewacje tej 'wieży' zostały obłożone klinkierem w brązowym kolorze.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Jej narożniki są całkowicie przeszklone lub mieszczą loggie z widokami na zieleń i Wisłę, Starówkę, Stadion Narodowy i most Świętokrzyski.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Budynek o nazwie Port powstał na planie o kształcie wielkiej litery 'L'. Stanął wraz z punktowcem na wspólnej podstawie z garażem i lokalami usługowymi.

Fotografia Architektury/Architectural Photography

Centrum Kreatywności Targowa, ul. Targowa 56

Kamienica przy samym wejściu głównym na bazar Różyckiego powstała w 1867 r. dla Karola Juliusza Mintera, warszawskiego odlewnika, który zasłynął m.in. Syrenką z Rynku Starego Miasta.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Na początku XX wieku dom kupił Manas Ryba, pomysłodawca urządzenia Bazaru Różyckiego i jego pierwszy zarządca. Rozbudował kamienicę o dużą oficynę. Kilka lat po II wojnie światowej wystrój fasady został zbity do gołej cegły, później zniknęły balkony. W XXI wieku budynek znalazł się w stanie śmierci technicznej. Straszył zamurowanymi oknami. 

Fotografia Architektury/Architectural Photography

Rewitalizacja, rozbudowa i modernizacja przywróciła to miejsce do życia. Budynek frontowy wygląda jak w czasach swojej świetności, a nawet lepiej, podobnie jak oficyna północna. Druga oficyna, południowa, została usunięta i zastąpiona nowoczesnym skrzydłem.

Dziedziniec przekrywa szklany dach wsparty na belkach z drewna klejonego. CK Targowa pełni rolę m. in. inkubatora przedsiębiorczości dla start-upów sektora kreatywnego: 'to miejsce wymiany doświadczeń, integracji, inicjatyw i projektów'.

Kładka Żerańska

Kluczowa inwestycja nad kanałem Żerańskim, która połączyła nadwiślańską ścieżkę pieszo-rowerową ciągnącą się od mostu Łazienkowskiego z trasą do Jabłonny po Wale Rajszewskim. W PRL mostek (230 m długości) służył do transportowania popiołów z EC Żerań na składowisko przy ul. Myśliborskiej.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Konstrukcja ze stali po remoncie wyszlachetniała, prowadzą do niej wygodne podjazdy i dojścia. Na przeprawie pieszo-rowerowej są platformy widokowe. Wieczorem włącza się iluminacja, kolory są różne w zależności od pór roku, jesienią króluje żółty i niebieski.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Centrum Praskie Koneser - budynek E 4 Mennica, ul. Markowska 20

W budynku z cegły z końca XIX wieku u zbiegu ulic Markowskiej i Białostockiej w latach 20. XX wieku działała mennica. Bito w niej monety i wytwarzano pieczęcie urzędowe z orłem państwowym. Po II wojnie światowej przetrwał jedynie niewielki obiekt mieszkalno-administracyjny. Odrestaurowany zabytek w stylu neogotyckim wygląda jak nowy. Jest w nim dziewięć loftów.

Piotr Krajewski

Piętrowy budynek uzyskał nową kondygnację w dachu, w którym są ukryte okna. Pieczołowicie odnowiono stare balustrady z drewna, posadzkę holu zdobi szachownica z płytek ceramicznych, jest tu też winda.

Do ducha miejsca, czyli dawnej Warszawskiej Wytwórni Wódek 'Koneser', nawiązuje efektowny żyrandol ze stali i butelek wiszący nad klatką schodową.

Plac Europejski

Plac Europejski powstał przy kompleksie biurowców z wysokim budynkiem Warsaw Spire nieopodal ronda Daszyńskiego, ma 1,5 hektara. Na terenie posadzono 14 tysięcy roślin, pomiędzy nimi wije się kaskadowy strumień długości 120 metrów. Przed Warsaw Spire działa fontanna.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Na placu latem organizowane są projekcje filmów, odbywają się zawody gry w bule, koncerty, zimą działa lodowisko. W długim pawilonie o organicznych formach, nazywanym Art Walk, są urządzane wystawy. W budynku przylegającym do placu oraz w wolnostojącym pawilonie o anatomicznym kształcie ludzkiego serca działają restauracje.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Deweloper urządził Plac Europejski na prywatnym gruncie, korzystają z niego zarówno pracownicy pobliskich biurowców, mieszkańcy i turyści zatrzymujący się w pobliskim hotelu Hilton.

Międzypokoleniowe Centrum Edukacji w Wilanowie, ul. Radosna 11

Obiekt powstał w formule 'zaprojektuj i wybuduj'. Ma trzy kondygnacje nadziemne i jedną podziemną, powierzchnię ok. 3 tys. m kw. Mieści się w nim przedszkole dla ok. 150 dzieci, filie Biblioteki Publicznej oraz Centrum Kultury Wilanów, a także miejsce spotkań dla seniorów.

Różni użytkownicy mają oddzielne wejścia, ale mogą się spotkać w przestrzeniach wspólnych. Budynek ma niewielkie atrium z drzewami oraz place zabaw na zewnątrz.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych, ul. Spokojna 15

Akademia Sztuk Pięknych w 2005 r. otrzymała od miasta kompleks zapuszczonych budynków z czerwonej cegły, które przy ul. Spokojnej powstały na początku XX wieku. Są położone blisko muru Cmentarza Powązkowskiego. Zaprojektował je znany architekt Juliusz Dzierżanowski, autor Hali Koszyki.

Mieściły się tu: Zakład Miejskiego Palenia Śmieci, Zakład Dezynfekcji, Miejski Zakład Izolacyjny, przekształcone w okresie międzywojennym w Miejskie Zakłady Sanitarne.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Po utworzeniu getta obiekty służyły jako obóz przejściowy dla Żydów z łaźnią i odwszalnią. Po II wojnie światowej nieruchomością zawiadywały Wojewódzkie Zakłady Sanitarne, jeszcze na początku XXI wieku spalano tu opady medyczne.

ASP wybrała projekt swojej inwestycji w konkursie. Pomiędzy zabytkowe zabudowania udało się wkomponować nową architekturę, która - jak mówią autorzy - miała być subtelna, mało inwazyjna i nieprzytłaczająca swoimi rozmiarami (2,5 tys. m kw.).

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Cegły i deski szybko się spatynowały. Nowoczesną część wyróżniają duże okna doświetlające pracownie artystów i brak detali architektonicznych na elewacjach. Nie ma nic zbędnego. Całość tworzy klimat miasteczka artystów pełnego zakamarków i podwórek.

Międzynarodowe Centrum Kultury Nowy Teatr, ul. Madalińskiego 10/16

MCK Nowy Teatr zajmuje zabudowania i duży teren po dawnej bazie MPO. Hala garażowa, warsztaty, magazyny i plac postojowy powstały w 1927 r. na potrzeby ówczesnego Zakładu Oczyszczania Miasta. Modernistyczny budynek od strony ul. Sandomierskiej zdobi płaskorzeźba Syreny autorstwa Zygmunta Otto.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Poprzemysłowy obiekt był w złym stanie, wymagał modernizacji, rozbudowy i dostosowania do nowych potrzeb i funkcji.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Nowy Teatr Krzysztofa Warlikowskiego to jedna ze sztandarowych inwestycji miasta zrealizowana ze wsparciem tzw. funduszy norweskich i EOG oraz z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Zabytkowa baza MPO pomieściła m. in. scenę z widownią dla ok. 400 osób z całym zapleczem dla aktorów. W holu działa kawiarnia, księgarnia i sala spotkań, w której odbywają się wystawy, dyskusje i inne wydarzenia.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Otoczenie Międzynarodowego Centrum Kultury Nowy Teatr, ul. Madalińskiego 10/16

Piotr Fortuna Architekci, autorzy projektu modernizacji i adaptacji dawnej bazy MPO na centrum kultury i teatr, zachowali charakter placu postojowego, na którym kiedyś parkowały samochody i pługosolarki. To prawie pusta przestrzeń z betonu ze słupami ze stali po bokach, na których są rozciągnięte stalowe liny z oprawami oświetleniowymi.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Przy projektowaniu aranżacji tego placu brali udział architekci krajobrazu. Ich dobór roślin i aranżacja zieleni jest zaskakująca. Rosną w długich i wąskich pasach lub kępkach. Wyglądają tak, jakby wyrosły same, w sposób naturalny i na dziko. Szpaler drzew odgradza parking od placu przeznaczonego tylko dla pieszych.

Piotr Krajewski - Fotografia Architektury/Architectural Photography

Maciej Czeredys z działu inwestycyjnego Nowego Teatru tak mówił o tej przestrzeni: 'Strefa zewnętrzna ma charakter porowaty: w ogrodzeniu ławki, rozsuwane panele, wiele nowych wejść. Zależało nam na stworzeniu miejskiego siedliska. Przestrzeń jest raczej betonowa, co odpowiada jej użytkowemu charakterowi, ale w tym betonie pojawiają się wyglądające na przypadkowe rozcięcia, w których będzie pojawiać się roślinność kojarzona z chwastami. Roślinność ta będzie rozrastała się spontanicznie, będzie też dużo nowych drzew, krzewów, co ma zachęcać małe ptaki do przylatywania'.

Mieszkania treningowe dla wychowanków młodzieżowych ośrodków wychowawczych i instytucji pieczy zastępczej, ul. Brechta 12

Projekt obejmował przebudowę i zmianę przeznaczenia poddasza nieużytkowego w budynku przy ulicy Brechta 12 na funkcje mieszkalne.

Wychowankowie młodzieżowych ośrodków wychowawczych i instytucji pieczy zastępczej uczą się samodzielności w mieszkaniach rotacyjnych. Mają je na wyłączność do dwóch lat. Muszą o nie dbać. Płacą czynsz dostosowany do ich możliwości finansowych.

fot. Organizator

Architekci zrobili projekt koncepcyjny, budowlany, wykonawczy i prowadzili nadzór nad realizacją społecznie, w formule non-profit.

Wnętrza mają mocny charakter z odsłoniętą konstrukcją i stropem z żelbetu czy fragmentami ścian z oczyszczonych cegieł.

fot. Organizator

W pracach remontowo-budowlanych brali udział przyszli mieszkańcy i ochotnicy z programów 'Architekci Nadziei' (wolontariat pracowniczy) oraz 'Global Village' (wolontariat międzynarodowy). Poddasze z pomocą parterów biznesowych od wspólnoty mieszkaniowej zakupiła Fundacja Habitat for Humanity Poland.

Wystawa 'Plany na przyszłość'

Coroczna wystawa w 2016 r. miała swoją 21 edycję i odbywała się w pawilonie Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich przy ul. Foksal 2. Organizatorami jest zespół z Centrum Łowicka.

Prezentuje na wystawie projekty, plany, koncepcje, makiety i dyplomy studentów architektury. Są też wyświetlane filmy o znanych polskich architektach.

fot. Organizator

'Plany na przyszłość' stały się wydarzeniem środowiskowo - towarzyskim, które wzbudza zainteresowanie mediów. Gazety i telewizje najbardziej lubią obrazki, a tych nigdy nie brakuje.

Wystawie zawsze towarzyszy katalog. Stanowi swoistą kronikę ukazującą jak bardzo zmieniła się jakość projektów na przestrzeni dwóch dekad. Są coraz lepsze.

fot. Organizator