Mazagran, Orszada, Coupe a'la Mode. Przygotuj identyczne dania, jakie jadano przed wojną [PRZEPISY]

Prawie całkowicie już zapomniany napój chłodzący zrobiony z utartych migdałów na wodzie lub mleku.

60 g migdałów

5-7 łyżeczek cukru

Migdały sparzyć, obrać ze skórki, umyć i wysuszyć na czystej ściereczce. Zmielić w młynku, potem utrzeć w moździerzu, lekko skrapiając zimną wodą. Przełożyć do miski i zalać 1/2 l zimnej wody. Po dwóch godzinach przecedzić płyn przez gazę, dokładnie wyciskając. Dosłodzić do smaku. Napój podawać schłodzony.

Ten przepis zamieszczono na stronach kulinarnych dwutygodnika "Kobieta w Świecie i w Domu" z dopiskiem: "najlepszy deser, jaki jest nam znany".

1 duży grejpfrut

4 łyżki cukru

4 łyżki wiśniaku (wódka z wiśni)

1 opakowanie lodów waniliowych

1 szklanka pistacji

Grejpfrut starannie obrać, podzielić na cząstki. Przygotować cztery pucharki, w każdym ułożyć po 6 cząstek grejpfruta. Każdą porcję posypać łyżką cukru. Polać wiśniakiem - także po łyżce na pucharek. Nałożyć po 2 kulki lodów i posypać pokrojonymi orzechami pistacjowymi.

11 dag czekolady gorzkiej lub mlecznej (wedle uznania)

1 1/2 l mleka

4 jajka

4 łyżki cukru

10 dag biszkoptów

Czekoladę pokruszyć. Mleko wlać do garnka, wsypać czekoladę. Zagotować, mieszając aż do rozpuszczenia się czekolady. Zmniejszyć ogień. Oddzielić białka od żółtek, żółtka starannie ubić z cukrem. Przelać do czekolady, ubijając trzepaczką tak długo, aż zupa zgęstnieje, jednak pilnując, by żółtka się nie ścieły. Ostudzić, wstawić do lodówki.

Podawać z biszkoptami na oddzielnym talerzyku.

1 kg jabłek

10 dag bułki tartej

15 dag rodzynek

6 jaj

50 ml rumu

4 łyżki oliwy

3 łyżki cukru pudru

Jabłka umyć, obrać ze skórki, drobno pokroić. Rodzynki zalać rumem, żeby nim nasiąknęły. Bułkę tartą wysypać na gęste sitko i sparzyć wrzątkiem, aby spęczniała. Zmieszać jabłka z rodzynkami i bułką. Do masy wbijać po jednym jajku. Delikatnie wymieszać. Naczynie żaroodporne posmarować oliwą, wstawić do nagrzanego piekarnika. Gdy oliwa się rozgrzeje, wysypać dno i boki naczynia do temperatury 180 stopni. Gdy legumina się zrumieni, zmniejszyć temperaturę i piec, aż jabłka będą miękkie (około godziny). Gotową wyjąć z pieca, letnią przełożyć na półmisek. Podaje się ją na zimno, pokrojoną na kawałki i posypać cukrem pudrem.

1 pierś z indyka

1 kieliszek madery

3 łyżki masła

75 dag wiśni

1 bułka paryska

szczypta cynamonu i kardamonu

cukier, sól

Mięso umyć, pokroić na kotlety, lekko rozbić. Skropić maderą, posolić. Wiśnie umyć, wydrylować, dodać cynamon i kardamon. Dusić na małym ogniu aż do miękkości. Przetrzeć przez sito, dodał 1/4 szklanki wody, dosłodzić według uznania i zagotować. Bułkę pokroić na dość grube kawałki. Posmarować masłem i wstawić do rozgrzanego do 150 stopni piekarnika na kilka minut, aż się zrumieni. W tym czasie rozgrzać na patelni tłuszcz i usmażyć kotlety z indyka. Gdy będą gotowe, pokroić je na mniejsze części i układać na grzankach. Na każdy kotlecik nałożyć puree z wiśni.

Najlepsze węgorze w przedwojennej Warszawie można było zjeść w restauracji Langera na Krakowskim Przedmieściu.

1 kg węgorza

3 cebule

10 dag słoniny

1 łyżka mąki

1/2 szklanki śmietany

sól

papryka słodka

Cebulę obrać i posiekać. Słoninę pokroić w drobną kostkę. Rozgrzać patelnię, wrzucić słoninę. Gdy trochę się stopi, dołożyć cebule. Gdy cebula zmięknie, wsypać mąkę, zasmażyć, by nabrała złotawego koloru. Dolać 1/2 litra wody i starannie wymieszać. Można także użyć rosołu, jeśli jest dostępny. Węgorza pokroić w kostkę, przełożyć do wywaru. Zagotować, doprawić solą i papryką, zmniejszyć gaz i dusić do miękkości. Kiedy mięso ryby będzie już miękkie, dolać śmietanę. Zagotować. Podawać z ziemniakami puree.

2 szklanki araku (azjatycki alkohol o smaku anyżowym)

1 szklanka cukru

2 cytryny

Wycisnąć sok z cytryn, odcedzić. Arak wlać do garnka, dolać sok cytrynowy, dodać cukier. Mieszając, podgrzać, doprowadzić do wrzenia, ale nie gotować. Odstawić, rozcieńczyć czterema szklankami gorącej wody.

Minogi, dziś już całkowicie zapomniane, przed wojną były bardzo popularne. W "Przeglądzie Rybackim" z 1929 roku podawano, że kilogram minoga kosztował 3 zł. Droższe były węgorze, raki, łososie i sandacze. Smażone minogi można było kupić na warszawskim Kercelaku, stanowiły świetną zakąskę do piwa.

8 niedużych śledzi

4 cytryny

5 liści laurowych

10 ziaren ziela angielskiego

2 łyżki oliwy

sól, pieprz

Śledzie wymoczyć, wypatroszyć. Dokładnie osączyć z wody. Na patelni rozgrzać oliwę i smażyć ryby z obu stron, przewracać delikatnie, Wycisnąć sok z 3 cytryn, dodać liście laurowe i ziele angielskie, zagotować. Doprawić solą i pieprzem. Gdy sos przestygnie, zalać nim przełożone na półmisek śledzie. Ostatnią cytrynę  pokroić w plasterki i obłożyć nimi ryby.

Okładka książki: 'Kuchnia Dwudziestolecia. Co i jak jadano' Agnieszki Jeż, wydawnictwa RM

Wszystkie przepisy pochodzą z książki: "Kuchnia Dwudziestolecia. Co i jak jadano" Agnieszki Jeż, wydawnictwo RM.