Eugeniusz Bodo i jego mapa Warszawy: tu mieszkał, tu pracował w cyrku, tu założył kawiarnię, tu kręcił filmy

Bodo - w rzeczywistości Bogdan Eugene Junod, mimo że urodził się w Genewie, na stałe osiadł w Warszawie. Przy ul. Marszałkowskiej mieszkał, przy Wareckiej pracował, a przy ul. Foksal prowadził swoją kawiarnię. Zobacz, jak dzisiaj wyglądają miejsca, w których bywał słynny aktor.
Dawny cyrk Braci Staniewskich i Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina. Dawny cyrk Braci Staniewskich i Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina. źródło: Uniwersytet Muzycznego Fryderyka Chopina / warszawyhistoriaukryta.blogspot.com

Cyrk Braci Staniewskich: róg ul. Ordynackiej i Okólnik

Spodobało ci się? Polub nas

Eugeniusz Bodo swoją karierę rozpoczynał jako cyrkowiec w Cyrku Braci Staniewskich. Ośmiopiętrowy gmach, który znajdował się na rogu ul. Ordynackiej i Okólnik, należał do jednych z najnowocześniejszych tego typu scen na świecie. Był również, jak na owe czasy, jednym z największych budynków w Warszawie. Jego widownia mieściła 3 tysiące widzów. Natomiast arena obiektu zbudowana została ze specjalnej konstrukcji, którą można było wypełnić wodą.

Niestety w 1939 roku budynek doszczętnie zniszczono. Mimo planów odbudowy nigdy nie powstał. Dzisiaj w tym miejscu mieści się siedziba Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina.

Dom Mody Herse: ul. Marszałkowska 150 Dom Mody Herse: ul. Marszałkowska 150 źródło: NAC / herse.pl

Dom Mody Herse: Marszałkowska 150

Dom Mody Bogusława Herse to kolejne ważne miejsce w karierze znanego aktora. W ekskluzywnym sklepie nakręcono większość scen przedwojennej komedii "Jego ekscelencja subiekt", w której Bodo zagrał pracownika działu mody męskiej.

Na filmie - od 2:34 minuty - widzimy ulicę Marszałkowską oraz wejście do kamienicy Hersego. W następnych kadrach - wnętrze sklepu.

W kamienicy w której znajdowała się kawiarnia Eugeniusza Bodo dziś działa Państwowy Instytut Wydawniczy. W kamienicy w której znajdowała się kawiarnia Eugeniusza Bodo dziś działa Państwowy Instytut Wydawniczy. źródło: Państwowy Instytut Wydawniczy, Wikipedia

Café Bodo: ul. Pierackiego 17

Pod tym adresem (dzisiaj ul. Foksal) wiosną w 1939 roku Eugeniusz Bodo założył Café Bodo, a właściwie sprzedał prawo do wykorzystywania w nazwie kawiarni swojego nazwiska. Otrzymywał za to wynagrodzenie w wysokości - 400 zł miesięcznie (dla przykładu: pracownik umysłowy zarabiał wtedy 300 zł). Magazyn Kino pisało: "Sensacja, za miesiąc Bodo otwiera kawiarnię. Popularny aktor, idąc za wzorem zagranicznych kolegów, postanowił skupić całą brać filmową przy stolikach".

Wnętrze lokalu zaprojektował Józef Galewski, malarz i dekorator teatralny, jeden z najwybitniejszych scenografów działających w latach międzywojennych. Kamienica wyglądała inaczej niż w czasie, w którym odwiedzał ją sławny aktor. Była przede wszystkim o dwa piętra wyższa, posiadał doryckie kolumny, a na pierwszym piętrze balkon zdobiły maski.

Café Bodo zamknięto pod koniec lat 60 XX wieku. Dzisiaj w tym miejscu działa Państwowy Instytut Wydawniczy.

W budynku przy ul. Moniuszki znajdowała się przedwojenna kawiarnia Adria. W budynku przy ul. Moniuszki znajdowała się przedwojenna kawiarnia Adria. źródło: Wikipedia / Narodowe Archiwum Cyfrowe

Adria: ul. Moniuszki 8

Modna kawiarnia, którą otwarto w 1931 roku, pękała w szwach. Adria podobnie, jak ekskluzywny dom mody Hersego, zagrała w filmie "Jego ekscelencja subiekt". W jednej scen, nagranej przy kawiarnianym stoliku, Bodo patrzy w oczy Inie Benicie i śpiewa: "Tyle miłości znajdziesz w sercu mem, znajdziesz w sercu mem, dziewczyno".

Lokal należał do ulubionych miejsc ówczesnej elity, dlatego nie ma wątpliwości, że bywał tu i Bodo. Wnętrza Adrii zaprojektowali znakomici architekci: Jerzy Gelbard, Grzegorz i Roman Sigalinow oraz Edward Seydenbeutel. Kawiarnia składała się z schowanego pod szklanym dachem ogrodu z ptakami i roślinami, sali kawiarnianej, baru amerykańskiego i sali dancingowej z obrotowym kręgiem tanecznym.

 




 

Bodo uwodzi dziewczynę
Legendarną Adrię otwarto w 1931 r. w gmachu towarzystwa ubezpieczeniowego Riunione Adriatica di Sciurta z Triestu. Budynek zaprojektował warszawski architekt Edward Zachariasz Eber. Był on też projektantem gmachu konkurencyjnego Assicurazioni Generali Trieste na Złotej oraz kolejnego gmachu Riunione Adriatica przy placu Trzech Krzyży, w miejscu gdzie dziś stoi hotel Sheraton.
Wnętrza Adrii były z kolei dziełem Ebera oraz znakomitych architektów: Jerzego Gelbarda, Grzegorza i Romana Sigalinów oraz Edwarda Seudenbeuthela.
W artykule zamieszczonym w "Wiadomościach Literackich" w 1931 r. pod znamiennym tytułem "Epidemia Adriatica" P.M. Lubiński pisał o ogromnych tłumach odwiedzających lokal oraz powszechnym zainteresowaniu jego architekturą. Nocą do wnętrza zapraszał neon projektu Bohdana Damięckiego. Możemy go oglądać na krótkim filmie dokumentalnym ilustrującym również wnętrza najmodniejszego lokalu warszawskiego. Adria w 1933 r. zagrała też w filmie fabularnym "Jego ekscelencja subiekt". Przy stoliku w kawiarni Eugeniusz Bodo (tytułowy subiekt z domu mody Hersego) patrzy w oczy Inie Benicie (córce bogatych rodziców) i śpiewa szlagier: "Tyle miłości znajdziesz w sercu mem, znajdziesz w sercu mem, dziewczyno".
Biorą się za ręce i zakochują w sobie na zabój. Spotykają się zaraz po hucznym wieczorze sylwestrowym, na którym się poznali. Ina Benita zachwyca uśmiechem i blond włosami ujętymi w modną trwałą ondulację. Patrząc na scenkę, nie ma się wątpliwości, że wraz ze skromnym subiektem z domu mody wdarliśmy się do lepszego, eleganckiego świata, jakim była Adria.
Galeria Luksemburga znajdowała się przy ul. Bernarda Belotta Canaletta. Galeria Luksemburga znajdowała się przy ul. Bernarda Belotta Canaletta. źródło: warszawa1939.pl, Wikipedia

Galeria Luksemburga: ul. Bernarda Belotta Canaletta

Kolejne wspaniałe, ale niestety nieistniejące miejsce związane z historią Eugeniusza Bodo. W secesyjnym, oszklonym kompleksie ciągnącym się pomiędzy ulicami: Senatorską a Niecałą mieściło się około 700 pomieszczeń, w których działały, takie firmy jak: Grand Hotel, kino, sklepy czy popularna wśród warszawiaków kawiarnia "Grand Café". W podziemiach Galerii Luksemburga mieścił się nowoczesny tor do jazdy na wrotkach. Kompleks miał też scenę Teatru Qui Pro Quo, gdzie występował nie tylko Bodo, ale i m.in. Hanka Ordonówna. To właśnie tutaj Bodo spotkał ważną dla swojego życia osobę - Andrzeja Własta, autora wielu przebojów śpiewanych przez aktora, m.in. "Tango Milonga".

Niestety Galeria Luksemburga spłonęła w czasie Powstania Warszawskiego.

W kamienicy przy ul. Wareckiej 9 aktor wspólnie kolegami założył wytwórnię filmową. Spółka nazywała się B.W.B. (skrót od nazwisk właścicieli: Bodo, Waszyński i Brodzisz) i zrealizowała m.in. W kamienicy przy ul. Wareckiej 9 aktor wspólnie kolegami założył wytwórnię filmową. Spółka nazywała się B.W.B. (skrót od nazwisk właścicieli: Bodo, Waszyński i Brodzisz) i zrealizowała m.in. "Bezimiennych bohaterów" (1932). źródło: Wikipedia

BBW: ul. Warecka 9

Kilkupiętrowy budynek, który stał niegdyś w tym miejscu, możemy dzisiaj zobaczyć jedynie oczami wyobraźni. - Przed wojną Warecka była ulicą biznesową. Działało tu dużo instytucji finansowych - wyjaśnia Daniel Echaust, twórca "Portalu Warszawskiego".

Najpewniej, dlatego w tej okolicy, rozpoczęła się prawdziwa przygoda Bogdana Bodo z filmem. W kamienicy pod nr 9 aktor wspólnie z kolegami założył wytwórnię filmową. Spółka nazywała się B.W.B. (skrót od nazwisk właścicieli: Bodo, Waszyński i Brodzisz) i zrealizowała, m.in. "Bezimiennych bohaterów" (1932).

Na premierę filmu, która odbyła się w kinie Majestic przyszedł sam Ignacy Mościcki. Po seansie prezydent RP zadecydował o sprowadzeniu do stolicy aparatu kinematograficznego.

Eugeniusz Bodo i jego pies SamboAutor: op unknown [Public domain], Wikimedia Commons

Tutaj też po raz pierwszy Warszawa dowiedziała się o Sambo - ukochanym psie aktora. Potężny dog arlekin bardzo często towarzyszył mu w biurze przy Wareckiej.

Eugeniusz Bodo mieszkał w czteropokojowy apartamencie na skrzyżowaniu dzisiejszych ulic Świętokrzyskiej i Marszałkowskiej. Eugeniusz Bodo mieszkał w czteropokojowy apartamencie na skrzyżowaniu dzisiejszych ulic Świętokrzyskiej i Marszałkowskiej. źródło: fotopolska.eu

Mieszkanie Bodo: ul. Marszałkowska 132

W czteropokojowy apartamencie na skrzyżowaniu dzisiejszych ulic: Świętokrzyskiej i Marszałkowskiej Bodo zamieszkał wspólnie z matką. Obecnie kamienica już nie istnieje, w jej miejscu trwa budowa Centrum Marszałkowska (w którym jeszcze całkiem niedawno stał kultowy Sezam).

Eugeniusz Bodo w jednej ze scen rewii Eugeniusz Bodo w jednej ze scen rewii "Kto kogo" w kabarecie Tip Top znajdującym się w kamienicy przy ul. Mokotowskiej 73. źródło: NAC/Narodowe Archiwum Cyfrowe / Fot. Jacek Marczewski / Agencja Wyborcza.pl

Teatrzyk Tip-Top, ul. Mokotowska 37

Teatr otworzył się niecały miesiąc przed wybuchem II wojny światowej. W dopiero co, założonym kabarecie udało się zagrać Hance Ordonównie i Eugeniuszowi Bodo. Dziś kamienica przy ul. Mokotowskiej stoi opuszczona i z roku na rok popada w coraz większą ruinę.

W 'Teatrze Artystów na Karo-wej' Bodo poznał swoją partnerkę Reri (Anne Chevalier), aktorkę tahitańskiego pochodzenia. W 'Teatrze Artystów na Karo-wej' Bodo poznał swoją partnerkę Reri (Anne Chevalier), aktorkę tahitańskiego pochodzenia. źródło: Agata Grzybowska / Agencja Wyborcza.pl oraz www.theatre-architecture.eu

Alhambra, ul. Karowa 18

W sali dawnego Elizeum, gdzie w 1932 roku otwarto największy w Polsce: "Teatr Artystów na Karo­wej", Bodo poznał ukochaną Reri (Anne Chevalier), aktorkę tahitańskiego pochodzenia. W stolicy aktorka zatrzymała się podczas półtorarocznego tournée promującego film "Tabu". - "Wystąpi w tańcach i pieśniach polinezyjskich, które my znamy jedynie z filmów dźwiękowych lub nieudolnej imitacji" - zapowiadała wydarzenie polska prasa.

Zakochany po uszy Bodo namówił dziewczynę, aby zamieszkała z nim w Warszawie. Specjalnie dla niej napisał scenariusz filmu "Czarna perła" w którym wykonała piosenkę "Dla ciebie chcę być białą".

Dom Holca znajdował się przy ul. Marszałkowskiej 109.  Na zdjęciu: przemarsz wojsk niemieckich Marszałkowską. Dom Holca znajdował się przy ul. Marszałkowskiej 109. Na zdjęciu: przemarsz wojsk niemieckich Marszałkowską. źródło: NAC / Narodowe Archiwum Cyfrowe

Dom Holca, ul. Marszałkowska 109

Bodo jest nie tylko znakomitym aktorem, ale i prekursorem polskiego gwiazdorstwa reklamowego. Nosił szyte na miarę buty od Kielmana, kapelusze Młodkowskiego i marynarki Old England. Swoim nazwiskiem firmował polisy ubezpieczeniowe i wiśniową pastę do zębów. Aktor zachwalał również krawaty od Chojnackiego, którego sklep znajdował się w trzypiętrowej kamienicy zwanej domem Holca. - "U wejścia do sklepu stał manekin podobny do Maurice'a Chevaliera" - napisano w jednym z wydań "Stolicy".

Warszawa - Stare Powązki | Grób symboliczny Eugeniusza Bodo. Warszawa - Stare Powązki | Grób symboliczny Eugeniusza Bodo. Zdjęcie: domena publiczna. Kw. 74

Grób aktora: Stare Powązki

Spodobało ci się? Polub nas

Symboliczny grób aktora znajduje się na Starych Powązkach w grobowcu rodziny Jache/Szpak (kwatera 74 (3/7). Symboliczny, ponieważ aktor zmarł w radzieckim łagrze, tam został pochowany w zbiorowym grobie.

Więcej o: