W jego atelier powstawały pierwsze zdjęcia Warszawy, w tym najstarsze na świecie wykonane z balonu

Wnętrze typowego atelier zawodowego fotografa, pełne mebli i akcesoriów używanych do aranżowania prywatnego wnętrza. W centrum aparat fotograficzny na statywie, z materią używaną przez fotografa do schowania głowy podczas komponowania kadru. W dłoniach Brandla dekielek, którym zakrywano obiektyw po naświetleniu szklanej płyty. Olszyński siedzi na krześle z oparciem, a jego głowę stabilizuje metalowy "przytrzymywacz". W głębi widoczna twarz trzeciego mężczyzny - być może brata Władysława Brandla. Pod statywem pies towarzyszący Olszyńskiemu.

Wnętrza z częściowo przeszklonym sufitem i konstrukcją służącą do przesuwania zasłon.

W młodości Aleksander Głowacki (1847-1912), późniejszy pisarz i kronikarz Warszawy. Wziął udział w powstaniu styczniowym, za co był więziony przez władze rosyjskie. Pomimo to udało mu się podjąć studia na wydziale matematyczno-fizycznym Szkoły Głównej. W 1869, kiedy polską uczelnię zamknięto, zrezygnował z dalszej nauki.

Budowa kościoła, rozpoczęta w 1861 wg projektu Henryka Marconiego, trwała wyjątkowo długo. Wieże ukończono bowiem dopiero w 1892. Jedna z najstarszych fotografii pokazujących tę część miasta, wraz z typowym targowiskiem, jakie urządzano wówczas na większości warszawskich placów.

Fotografia wykonana w kierunku północnym. W centrum kościół przebudowany na przełomie lat 80. i 90. XIX w. przez Józefa Piusa Dziekońskiego. Monumentalna świątynia została zburzona w czasie II wojny światowej. Po wojnie odbudowana wg projektu Aignera.

Do "podróży napowietrznej chętnych niezwykłych wrażeń" zapraszał aeronauta francuski, kapitan Brunell. Jednym z trzech pierwszych pasażerów był dziennikarz "Kuriera Warszawskiego" Feliks Fryze.

- Był twórcą i konstruktorem reporterskiego aparatu dla amatorów do robienia zdjęć z ręki. Mamy wszelkie podstawy, aby uważać Brandla nie tylko za naszego prekursora fotografii lotniczej, lecz także autora najstarszej na świecie fotografii wykonanej z frunącego balonu - mówi Danuta Jackiewicz, kurator Zbiorów Fotograficznych i Ikonograficznych Muzeum Narodowego w Warszawie.

Dyptyk portretowy ukazuje Konrada Seweryna, siedmioletniego syna fotografa. Są to najsłynniejsze portrety fotograficzne Brandla, które zostały nagrodzone w Londynie przez Royal Photographic Society.

Kobieta z tej fotografii stała się pierwowzorem Żydówki z pomarańczami, namalowanej przez Aleksandra Gierymskiego.

Świątynia, która powstała z inicjatywy Ludwika Natansona, a wg projektu Leandra Marconiego, była symbolem judaizmu reformowanego w Warszawie. Wysadzona 16 maja 1943 na rozkaz generała SS i policji Jurgena Stroopa, dowódcy sił tłumiących powstanie w Getcie. Po wojnie synagogi nie odbudowano. W tym miejscu stoi obecnie Błękitny Wieżowiec.

Fotografia z albumu rodzinnego Stanisława Witkiewicza, który wykorzystywał zdjęcia przy komponowaniu scen rodzajowych. Postać dziewczynki z tej fotografii została odtworzona przez artystę w rysunku umieszczonym na stronie tytułowej "Tygodnika Ilustrowanego" z 9 marca 1889.

Ogród Saski, udostępniony mieszkańcom od 1727 roku, pełnił funkcję parku miejskiego także za rosyjskiego panowania. Dzieci bawiące się opodal pałacu Saskiego, siedziby dowództwa rosyjskiej armii, zostały sfotografowane aparatem skonstruowanym przez Brandla.

Przystanek znajdował się blisko skrzyżowania z Marszałkowską. Przez stłoczoną przy omnibusach grupę ludzi jest widoczna południowa pierzeja alei Jerozolimskiej z neorenesansową kamienicą wg projektu Józefa Hussa pod numerem 29.

Letnia siedziba Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego.

Na początku drugiej połowy XIX wieku Warszawa liczyła 200 mieszkańców. I nie miała mostu łączącego dewa brzegi. Pierwszy stalowy most, ochrzczonym przez władze carskie - Aleksandryjskim, od imienia cara Aleksandra II (jednak warszawiacy nazywali go mostem Kierbedzia, od nazwiska projektanta i budowniczego).

Targowisko działało w tym miejscu prawie przez cały XIX wiek i przetrwało do 1912 roku. W tym czasie rynek wraz z całym Starym Miastem stał się siedliskiem proletariatu robotniczego i ubogich rzemieślników. Gdy targowisko zostało zlikwidowane na rynku położono nowy bruk.

Brandel fotografował nie tylko reprezentacyjne  i znane miejsca w Warszawie, ale także targowiska na Muranowie, Starym Mieście, Pradze czy zabawy ludowe na Woli, ruchliwych ulic, zabaw dzieci w parkach czy - tak jak na powyższym zdjęciu - spotkania warszawiaków w Lasku Bielańskim.

W centrum kadru wylot ulicy Długiej. Po prawej barokowy kościół Pijarów, który został przebudowany na cerkiew. Pierwotny kształt kościoła przywrócono po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Dzisiaj jest to katedra polowa Wojska Polskiego. Po lewej kamienica przy Długiej 22.